Duik samen met Surinaams dichter en schrijver Ewald Romeo Grot in de taal Sranantongo. Naast een korte (historische) schets over de ontwikkeling van de taal leer je ook Surinaams lezen én de belangrijkste regels voor het correct schrijven van Sranan.
 

Over de lezing/workshop

In deze combinatie van lezing en workshop komen drie onderwerpen naar voren:

1. Een korte historische schets over de ontwikkeling van de taal; Het Sranan of Sranantongo is een vrij jonge taal, ontstaan in de zeventiende eeuw ten tijde van slavernij in Suriname. Ewald Romeo Grot zal kort de ontwikkeling vanaf deze vroege jaren schetsen en laten zien hoe het Sranan het Nederlands op verschillende manieren heeft beïnvloed. Denk hierbij aan de woorden die het Nederlands verrijkt hebben zoals pindakaas, bobo en vet. 

2. Tegenslagen voor de ontwikkeling van de taal. Hoe is in de loop der eeuwen tegen het Sranan aangekeken en welke rol heeft de Nederlandse politiek hierin gespeeld? We zullen op zoek gaan naar de verklaring voor het feit dat vandaag de dag de meeste Surinamers analfabeet zijn in de eigen taal. De betekenis van de Friezen voor het behoud en de revival van het Sranan wordt nader onderzocht.

3. Een workshop in het lezen en schrijven van Surinaams. Aan het einde van deze workshop kan je Surinaams lezen en de belangrijkste regels voor het correct schrijven van Sranan (tongo) toepassen.

Lijkt dit je interessant? Meld je gauw aan!

Over Ewald Romeo Grot

Ewald Romeo Grot (1955) kwam op zijn zeventiende naar Nederland. Hij begon met schrijven op zijn veertiende en publiceerde vanaf zijn achttiende verschillende werken. Aanvankelijk poëzie, maar hij ging zich steeds meer toeleggen op het schrijven van verhalen. In 1981 maakte hij de keuze om in het Sranan te schrijven.

In 1985 keerde hij terug naar Suriname waar hij lid werd van de Schrijversgroep `77 en Sranan Akademiya. Daar ging hij in de leer bij Eddy van der Hilst, die het correct schrijven en spreken van Sranantongo tot levenswerk maakte. Grot keerde in 1993 terug naar Nederland, waar hij twee jaar later begon hij aan de studie pedagogiek. Hij werd lid van de organisatie Opo Sranantongo wiens voornaamste doelstelling het propageren en onderwijzen van het Sranan is. 

Hij deed onderzoek naar de verandering van de instructietaal in het Surinaams onderwijs en rondde in 1999 de studie Pedagogische Wetenschappen af aan de UvA. Hij heeft sindsdien gewerkt in het middelbaar onderwijs en ging door met het publiceren in het Sranan en de verzorging van cursussen in deze taal. 

Sinds 10 jaar is hij met vervroegd pensioen en werd hij lid van de organisatie voor gemeenschapswerk NAKS in Suriname. Hij doet veel vertaalwerk voor deze organisatie naast het verzorgen van online en fysieke cursussen Sranantongo.